πουνιαλιά

η, Ν

χτύπημα με πουνιάλο, δηλαδή με στιλέτο, μαχαιριά («τόν ηύρηκε η πουνιαλιά εκεί που τόν εκράτει», Ερωτόκρ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < πουνιάλο + κατάλ. -ιά (πρβλ. μαχαιρ-ιά)].